Szczęsny Kluczycki

Sylwetka Tłumacza

Prawdopodobnie Jan Feliks Kluczycki (1814–1895), dziennikarz i historyk, brat nieco bardziej znanego Stanisława Edmunda Kluczyckiego, popularyzatora wiedzy z kilku różnych dyscyplin naukowych.

Przedsięwzięcie przekładowe Kluczyckiego wydaje się osamotnione, a tłumacz pozostaje postacią bliżej nieznaną. O wyborze Otella zdecydowało prawdopodobnie zainteresowanie tą konkretną sztuką.

Strategia przekładu

Przekład Kluczyckiego był drugim kompletnym przekładem Otella, polemicznym wobec tłumaczenia Józefa Paszkowskiego. Kluczycki przetłumaczył Otella nierymowanym jedenastozgłoskowcem, niekiedy zwiększając lub zmniejszając liczbę sylab. Zachował podział na prozę i wiersze. Tekst przekładu jest prosty i zrozumiały, cechuje go jednak silne osłabienie obrazowania i retoryki, wynikające z łagodzenia stylu, rugowania wulgaryzmów i aluzji erotycznych. Przekład nie jest opatrzony przypisami.

Recepcja przekładu

Tłumaczenie ukazało się dwukrotnie: w 1880 r. w Warszawie oraz w 1889 r. we Lwowie, w obu przypadkach w tanich wydawnictwach, skierowanych do szerokiego grona czytelników. Przekład nigdy nie był recenzowany, doczekał się jedynie zdawkowych wzmianek w prasie. Tłumaczenie nie było wznawiane i nie trafiło na scenę.

bibliografia przekładów

Szekspir, [William Shakespeare], Otello. Tragedya w 5 aktach, tłum. Szczęsny Kluczycki, Wydawnictwo Dzieł Tanich A. Wiślickiego, Warszawa 1880.

[William Shakespeare], Otello. Tragedja w 5 aktach Szekspira, tłum. Szczęsny Kluczycki, Księgarnia Polska, Lwów 1889 [Biblioteka Mrówki nr 260–261].